دارو های شیمیایی (1)
آسپيرين دارويى است كه مدت ها است اثرات ضد درد، ضد تب و ضد التهابى آن به اثبات رسيده اما امروزه از آسپيرين در مصارف ديگرى بهره مى برند كه در زير به تفصيل برايتان عرضه مى داريم.
• آسپيرين و تسكين دردها
آسپيرين يكى از پرمصرف ترين داروها در تسكين دردهاى خفيف تا متوسط با علل گوناگون به شمار مى رود.
*آسپيرين در تسكين دردهاى ناشى از آرتريت روماتوئيد و استئو آرتريت به كرات استفاده مى شود. همچنين دردهاى ناشى از التهاب تاندون ها به خوبى به آسپيرين جواب مى دهند و به راحتى تسكين پيدا مى كنند.
آسپيرين در تسكين دردهاى شديد مثل انفاكتوس قلب و دردهاى كليوى و يا كيسه صفرا بى تاثير است و نبايد در اين موارد آن را مصرف كرد.
*در بيماران سرطانى جهت تسكين دردهاى آنها از آسپيرين به همراه ضد دردهاى مخدر ديگر استفاده مى كنند كه به خوبى دردهاى اين عزيزان را كنترل مى كند.
•آسپيرين و سكته ها
از آسپيرين جهت پيشگيرى از بروز سكته هاى قلبى و مغزى در افراد مسن استفاده مى كنند. بسيارى از افرادى كه از درد سينه و بيمارى هاى قلبى رنج مى برند جهت پيشگيرى از بروز سكته در آنها از آسپيرين استفاده مى كنند.
•آسپيرين و بيماران ديابتى
به بيماران ديابتى آسپيرين مى دهند چون اين بيماران در معرض ابتلا به آب مرواريد هستند و مصرف آسپيرين در آنها از بروز اين عارضه مى تواند پيشگيرى كند.
• آسپيرين و سرطان ها
كسانى كه سابقه خانوادگى سرطان كولون دارند، مى توانند از آسپيرين بهره هاى فراوانى ببرند چرا كه مصرف درازمدت دوز پائين آسپيرين باعث كاهش ميزان بروز سرطان كولون در افراد مستعد مى شود.
• پيامدهاى مصرف آسپيرين
عوارض گوارشى: مهم ترين عارضه آسپيرين همين عوارض گوارشى است كه مى تواند بيمار را بسيار آزار دهد. بيمار به دنبال مصرف آسپيرين دچار آشوب معده مى شود كه به همين دليل توصيه مى شود آسپيرين را همراه غذا با يك ليوان آب يا شربت هاى ضد اسيد مصرف كنند تا دچار اين عارضه نشوند. علاوه بر اين به سبب آسيبى كه آسپيرين به مخاط معده وارد مى كند مصرف كنندگان آن بايد مراقب زخم معده ناشى از آسپيرين باشند.
احساس تهوع، سوزش سر دل و خونريزى هاى گوارشى از جمله عوارض بحث برانگيز آسپيرين به شمار مى روند. از اين رو در صورت مشاهده هركدام از اينها سريعاً مصرف آن را قطع كنيد و به پزشكتان اين نكته را اطلاع دهيد.
عوارض عصبى: سرگيجه، گيجى، وزوز گوش را در حين مصرف آسپيرين جدى بگيريد. از اين رو پس از مصرف آسپيرين از انجام كارهاى پرخطرى كه نياز به تمركز دارند برحذر باشيد.
عوارض حساسيتى: اگر آسپيرين مصرف كرديد و ديديد كه كهير زديد تعجب نكنيد كه اين مورد از عوارض تقريباً شايع آسپيرين به شمار مى رود. بروز كهير، خس خس سينه و خونريزى هاى زيرپوستى از جمله ديگر عوارض آسپيرين به شمار مى روند كه نبايد به راحتى از كنار آنها گذشت.
• يادمان باشد كه:
۱- اين دارو را ترجيحاً بين دماى ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتيگراد در ظروف مقاوم به هوا و در محيط خشك نگهدارى كنيد مگر اينكه كارخانه سازنده دستور ديگرى بدهد. اگر دارويتان به صورت شياف است از يخ زدن آن جلوگيرى كنيد و آن را در مكان خنك نگهدارى كنيد.
۲- اگر از عوارض گوارشى آسپيرين رنج مى بريد اين دارو را با يك ليوان پر از آب يا شير و همراه غذا استفاده كنيد. از خرد كردن و جويدن آسپيرين برحذر باشيد كه سبب آسيب هاى وخيمى در ناحيه دهان و مرى مى شود.
۳- بيماران مبتلا به آسم، پوليپ بينى، تب يونجه و كهير مزمن بايد با احتياط اين دارو را مصرف كنند و حتماً قبل از مصرف با پزشك معالجشان مشورت كنند.
۴- به كودكان و نوزادان تا آنجايى كه مى شود آسپيرين ندهيد كه سبب مسموميت شديدى مى شود و عوارض وخيمى را به
دنبال دارد.
۵- قبل از مصرف دارو را بوكنيد و در صورت استشمام بوى سركه همه داروها را دور بريزيد چون دارو فاسد شده است.
۶- خانم هاى باردار هرگز اين دارو را خودسرانه مصرف نكنند چرا كه مصرف خودسرانه اين دارو در دوران باردارى و خصوصاً ۳ ماهه سوم عواقب خطيرى بر روى مادر و جنين به همراه دارد.
آمفتامينها گروهى از مواد محرك مغزى هستند كه معمولاً به شكل پودرسفيدرنگ و گاهى سفيد متمايل به قهوهاى روشن يا سفيد چرك(مشاهده مىشوند.
به گزارش ايسنا واحد علوم پزشكى تهران برخى انواع آمفتامينها داراىمصارف طبى هستند و تحت نظارت كامل پزشك در مواردىچونافسردگىها، اختلالات پرتحركى، كمتوجهى كودكان و حملههاى خوابمورد استفاده قرار مىگيرند. آمفتامينها اغلب براى بهبود كارآيى وايجاد حالت سرخوشى توسط دانشآموزان، دانشجويان و رانندگان موردسوء مصرف قرار مىگيرند.
از جمله نامهاى رايج آن مىتوان به آيس (ICE، اسپيد (SPEED،ميتسىبوشى (Mitsibushi و تركيبى از آمفتامينهاى جايگزين بهنام MDMAتحت نام Ecstasy اشاره كرد.
راههاى مصرف:
معمولاً بهصورت خوراكى و گاهى همراه مشروبات استفاده مىشود.انفيهكردن، تزريق يا تدخين با سيگار نيز از ساير راههاى مصرفى است.شكل تزريقى آن نسبت به ساير انواع آن اعتياد بيشترى ايجاد مىكند.
آثار مصرف:
همه آمفتامينها به سرعت از راه دهان جذب شده و در عرض يكساعتعلايم آنها شروع مىشود. آثار مصرف آمفتامينها 1 تا 2 روز طولمىكشد. از جمله عوارض جسمانى مصرف آمفتامينها مىتوان بهافزايش ضربان قلب و فشار خون، خشكى دهان، تعريق، افزايش انرژى،كاهش اشتها، تهوع و استفراغ و بى خوابى اشاره كرد.
از جمله عوارض روانى آن نيز احساس سرخوشى، احساس قدرت،افزايش توانايى تمركز، نوسانات خلقى، برآشفتگى و تحريكپذيرىاست.
مصرف مداوم آمفتامينها منجر به ايجاد تحمل و وابستگى مىشود؛بهنحوى كه با قطع ناگهانى آنها علايمى همچون تحريكپذيرى، گرسنگىشديد، اختلال خواب و افسردگى حاد بروز خواهد كرد و در مصارفطولانىمدت، امكان بروز حالات جنون شبيه به اسكيزوفرنى وجود دارد.
علايم مسموميت:
خونريزى مغزى در اثر افزايش شديد فشارخون، شوك ناشى از افتشديد فشارخون، افزايش شديد درجه حرارت بدن، بىنظمى در ضربانقلب، اختلال هوشيارى، تشنج، اغماء و مرگ.
چگونه كمك كنيم؟
آمفتامينها به شدت وابستگى ايجاد مىكنند. بيمارانى كه علايم جنونمثل اسكيزوفرنى( را نشان مىدهند بايد بلافاصله به روانپزشك معرفىشوند. بيمارانى كه علايم افسردگى حاد را نشان مىدهند به خاطر امكانخودكشى بايد به شدت تحت نظارت باشند. بايد به مصرفكنندگاناطمينان خاطر داد كه علايم ترك آمفتامين مشتمل بر خستگى، اضطراب،اختلال خواب و افسردگى حداكثر تا روز چهارم پس از ترك زياد بوده ودر عرض يك هفته فروكش خواهد كرد.
معمولاً داروى خاصى براى ترك لازم نمىشود. در هنگام ترك بايدبيماران را تشويق كرد تا آب كافى بنوشند، روزانه سه وعده غذا مصرفكنند، ورزشهاى آرامش بخش انجام دهند و در هواى آزاد راه بروند.
معمولاً الكل در همراهى با آمفتامين به دليل خواص خوابآلودگىاشاستفاده مىشود.
همچنين آمفتامينها در ادرار 2 تا 4 روز پس از مصرف قابل تشخيصاست.
يه سري اطلاعات در مورد يه سري داروها
1-تریامترن هیدروکلروتیازید
2-تاموکسیفن
3-بکلومتازون استنشاقی
4-بوسپیرون
5-ایبوپروفن
6-اسپری بینی بکلومتازون
7-استامینوفن
8- اریترومایسین
9-آمی تریپتیلین
10-آملودیپین
11-آموکسی سیلین کلاوولانات
12-آموکسی سیلین
13-آمپی سیلین
14-آندورفین
15-آلندرونات
16-آلپرازولام
17-آلبوترول
18-آوکادو «داروئی»
19-آسیکلوویر
20-آسپیرین
21-آزیترومایسین
22-آرتیشو «داروئى»
23- آتنولول
24-تیمولول
25-جمفیبروزیل
26- دیازپام
27-دیفن هیدرامین
28-دیلتیازم
29-دیکلوفناک
30-دیگوکسین
31-سایمتیدین
32-سفادروکسیل
33-استامينوفن كبريت بي خطر نيست
34-سفالكسين
تریامترن هیدروکلروتیازید یک داروی مُدر رایج است. این دارو مقدار مایعات دفعی از طریق ادرار را افزایش میدهد ، در نتیجه با کاهش مایعات در گردش خون از فشار خون میکاهد. کاهش فشار خون خود موجب کاهش بار کاری قلب و شریانها سرخرگها میشود. بالا باقی ماندن فشار خون به سرخرگهای مغز ، قلب و کلیهها آسیب میزند ، که این آسیب خطر سکته مغزی، نارسایی قلبی، و نارسایی کلیوی را افزایش میدهد. هیدروکلروتیازید همچنین موجب دفع برخی مواد شیمیایی، مثل سدیم و پتاسیم ، از بدن میشود. تریامترن به هیدروکلروتیازید اضافه میشود تا از دفع پتاسیم جلوگیری کند و آن را در بدن نگاه دارد.
چگونگی مصرف
برای جلوگیری از ناراحت شدن معده تریامترن هیدروکلروتیازید را میتوان با غذا یا شیر خورد. سعی کنید دارو را هر روز ساعت معینی مصرف کنید تا فراموشش نکنید. اگر روزی یک نوبت تریامترن هیدروکلروتیازیدبرایتان تجویز شده است، بهتر است دارو را اول روز یا وقتی که به توالت دسترسی دارید مصرف کنید. اگر به سبب خرید یا کاری خارج از خانه مصرف دارو را به تعویق انداختهاید، دارو (یا نوبت آخر دارو) را پیش از ساعت 4 بعداز ظهر بخورید. این کمک میکند تا شب هنگام مجبور نشوید برای ادرار کردن از خواب برخیزید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: واکنشهای حساسیتی ( بثورات جلدی ) ، خشکی دهان ، تشنگی شدید ، ضربان قلب نامنظم ، گرفتگیهای عضلانی ، تهوع یا استفراغ ، خستگی یا خوابآلودگی شدید ، درد یا سوزش معده ، کبودی یا خونریزی غیرعادی ، مدفوع سیاه و قیری ، لکههای قرمز روی پوست ، دفع خون در ادرار یا مدفوع ، درد مفصلی ، کمردرد ، زردی چشم ها یا پوست .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف تریامترن هیدروکلروتیازید، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به تریامترن، هیدروکلروتیازید یا دیگر داروهای مُدر تیازیدی ، داروهای حاوی سولفور ، بومتانید ، فوروسماید ، یا داروهای مُدر دیگر نظیر مهارکنندههای کربنیک آینداز (استازولامید)
بارداری یا شیردهی
مصرف داروهای دیگر، به ویژه دیگوکسین ، لیتیم ، ضد انعقادها (رقیقکنندههای خون)مهارکنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مثل کاپتوپریل )، سیکلوسپورین ، شیر کم نمک، مواد حاوی پتاسیم، اسیدفولیک ، داروهای پایین آورنده کلسترول خون ( کلستیرامین ، کلتیپول )، یا داروهای پرفشاری خون
سابقه یا دچار بالا بودن پتاسیم خون، نوروپاتی دیابتی، یا بیماریهای کلیوی یا کبدی.
توصیه هنگام مصرف
دارو را مطابق تجویز پزشک مصرف کنید.
در مورد لزوم احتمالی کاهش وزن، ترک سیگار، برنامه ورزشی یا تغییرات در برنامه غذایی (مثلاً کاهش مصرف نمک با پزشکتان مشورت کنید.
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
هر هفته (یا طبق زمانبدی مورد نظر پزشکتان) فشار خون و وزنتان را اندازهگیری کرده، در یک دفترچه یادداشت کنید تا در هر ملاقات آنها را به پزشکتان نشان دهید. اگر روش اندازهگیری فشار خون را نمیدانید از یک پزشک یا پرستار بخواهید آن را به شما بیاموزد.
هرگونه افزایش یا کاهش وزن به مقدار 2/5 کیلوگرم را که طی یک هفته ایجاد شده باشد به اطلاع پزشکتان برسانید.
پیش از مصرف هر داروی دیگر، حتی داروهای مجاز بدون نسخه یا داروهای گیاهی ، با پزشکتان مشورت کنید.
از مواجهه بدون محافظت با نور خورشید بپرهیزید. از آفتاب ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر و استفاده از وسایل برنزه کننده اجتناب کنید. هنگام مواجهه با آفتاب از یک کرم ضد آفتاب با قدرت محافظتی (اِس پی اِف) حداقل 15 برای حفاظت مناطق در معرض نور استفاده کنید. هیدروکلروتیازید موجب حساسیت پوست به نور آفتاب میشود که میتواند منجر به آفتاب سوختگی شدید یا تغییر رنگ پوست در نواحیای از پوست که در معرض آفتاب میباشد، گردد.
تریامترن هیدروکلروتیازید را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط هیدروکلروتیازید فاسد میشود).
تریامترن هیدروکلروتیازید تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان، در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده، یا نشسته به ایستاده سریع تغییر وضعیت دهید. برای جلوگیری از سیاهی رفتن چشم یا احساس غش به آرامی تغییر وضعیت دهید.
نباید الکل بنوشید، مدت طولانی سرپا بمانید، یا در هوای گرم ورزش کنید ، چرا که ممکن است دچار سیاهی رفتن چشم یا غش شوید.
حتی در صورت احساس بهبودی، نباید دارو را قطع کنید. این دارو بیشتر نقش کنترل کننده دارد تا نقش درمانی، و ممکن است لازم باشد برای مدتی طولانی آن را مصرف کنید اگر سؤالی در مورد داروهایتان دارید از پزشکتان بپرسید.
تاموکسیفن برای درمان سرطان پستان و نازایی وابسته بهاولیگومنوره یا آمنوره ثانویه مصرفمیشود.
مکانیزم اثر
تاموکسیفن آنتیاستروژنغیراستروئید ی میباشد که اثرات ضعیفاستروژنی نیز دارد. تاموکسیفنگیرندههای استرادیول را مهار میکند. القاءتخمکگذاری با اشغال گیرندههایاستروژن و حذف اثر مهاری هورمون ودر نیتجه تحریک ترشح هورمونآزادکننده گناد و تروپین از هیپوتالاموس انجام میگیرد.
فارماکوکینتیک
متابولیسم تاموکسیفنکبدی است و دارای چرخه رودهای ـ کبدیمیباشد، حذف دارو دو مرحلهای بوده کهمرحله اول 4-7 ساعت پس از تجویز ومرحله دوم 7-14 روز طول میکشد. اثردرمانی مطلوب 4-10 هفته پس از شروعدرمان حاصل میشود. اثرات آنتاگونیستی دارو ممکن است چند هفتهپس از یک نوبت مصرف آن ادامهداشتهباشد. دارو اغلب بهصورت متابولیتاز طریق صفرا و مدفوع دفع میشود.
موارد منع مصرف
با مصرف این دارو احتمالایجاد کیستهای تخمدان در زنان قبل ازدوران یائسگی وجود دارد.
احتمال افزایش کلسیم خون در صورتوجود متاستاز استخوان را باید در نظرگرفت.
با مصرف تاموکسیفن تغییراتآندومتر شامل هیپرپلازی، پولیپ و سرطان گزارش شدهاست. خونریزیغیرطبیعی واژن و علائمی مانند درد یا فشار لگن باید مورد توجه قرار گیرد.
در صورت وجود تاری دید، آبمروارید، کاهش تعداد پلاکتها و گلبولهایسفید و نیز بالابودن چربیهای خون، بایدبا احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی احتمالی
گر گرفتگی، خونریزیواژن، توقف قاعدگی، خارش فرج،اختلالات گوارشی، التهاب تومور، کاهشتعداد پلاکتها، احتباس مایعات، طاسی، فیبروم رحم، اختلالات بینایی (تغییراتقرنیه، آب مروارید و رتینوپاتی) کاهشپلاکتها یا گلبولهای سفید خون، بهندرتکاهش نوتروفیلها و تغییرات آنزیمهایکبدی از عوارض جانبی دارو هستند.
توصیه ها
روشهایغیرهورمونی جلوگیری از بارداری، طیدرمان و به مدت 2 ماه پس از درمان بایدمورد استفاده قرار گیرد. در صورتمشکوک بودن به بارداری فورا به پزشکمراجعه شود.
در صورت بروز اختلالات گوارشیمصرف دارو ادامه یابد و در صورت بروزاستفراغ زودرس پس از مصرف دارو بهپزشک مراجعه شود.
بکلومتازون استنشاقی به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار آسم برونشیال مزمن تجویز میشود. استفاده منظم به رفع التهاب مزمن راههای هوایی و کاهش واکنش این مجاری به مواد محرک (یا حساسیتزا) کمک میکند. بکلومتازون با این سازوکار علایم آسم و دفعات حملات آسم را کاهش میدهد. بکلومتازون یک کورتیکواسترویید میباشد.
چگونگی مصرف
بر اساس شدت آسم، بکلومتازون به مقدار روزی 4-2 پاف تجویز میشود. مهم است که آن را طبق دستور پزشک یا دستورالعمل روی برچسب دارو مصرف کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. چنانچه همزمان کورتیکواسترویید خوراکی مصرف نمیکنید، ممکن است شروع اثرات دارو تا یک ماه و اوج اثر دارو تا چند ماه به تأخیر بیافتد. مهم است که نوبتهای مصرف دارو در فواصل مساوی در طی شبانهروز برنامهریزی شود، مثلاً اگر قرار است روزی 2 بار مصرف شود، 8 صبح و 8 شب و اگر قرار است روزی 4 بار مصرف شود، هر 6 ساعت. از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه که با فعالیتهای روزمره شما تداخل نداشته باشد، به شما کمک کند. بهتر است دارو هر روز در ساعت یکسانی مصرف شود. پیش از استفاده از افشانه برای بار اول، آن را چک کنید. پزشکتان تعیین میکند که از یک وسیله موسوم به آسمیار هم همراه افشانه استفاده کنید یا اینکه با روش دهان باز یا دهان بسته از افشانه استفاده کنید. این وسیله باعث میشود تا دارو بهتر به مجاری هوایی برونشی برسد. پودر و کپسولهای بکلومتازون برای استنشاق نیازمند یک وسیله خاص برای آزادسازی دارو است، دستورالعمل روی جعبه را بخوانید یا چگونگی استفاده را از پزشکتان جویا شوید.
روش دهان بسته:
کپسول دارو را 5-2 ثانیه تکان دهید.
افشانه و کپسول متصل به آن را سر و ته بگیرید.
قطعه دهانی را در دهان گذاشته، لبهایتان را دورش محکم ببندید.
به آرامی و کامل از راه بینی نفستان را بیرون دهید.
به آرامی و عمیق دم انجام دهید و در همان زمان کپسول حاوی دارو را بر روی افشانه به پایین فشار دهید.
قطعه دهانی را از دهان خارج کرده، ولی نفستان را تا آنجا که ممکن است نگه دارید.
در حالی که لبهایتان را جمع کردهاید از راه دهان نفستان را بیرون دهید.
اگر در هر نوبت 2 پاف لازم دارید، دو دقیقه تا پاف بعدی صبر کنید.
روش دهان باز:
کپسول دارو را 5-2 ثانیه تکان دهید.
افشانه و کپسول متصل به آن را سر و ته بگیرید.
قطعه دهانی را حدوداً به اندازه عرض دو انگشت از دهان کاملاً بازتان فاصله بگیرید.
کپسول را صاف نگه دارید.
پس از یک بازدم عمیق، به آرامی از راه دهان نفس بگیرید و در همان زمان کپسول را به افشانه فشار دهید. به دم ادامه دهید. چشمهایتان را ببندید تا چیزی از اسپری واردشان نشود، چرا که ممکن است موجب تاری دید مختصری شود.
در انتهای دم نفستان را تا آنجا که میتوانید نگاه دارید، و سپس در حالی که لبهای خود را جمع کردهاید از راه دهان نفستان را بیرون دهید.
اگر در هر نوبت 2 پاف لازم دارید، دو دقیقه تا پاف بعدی صبر کنید.
پس از استفاده از دارو، به هر کدام از روشهای فوق، برای جلوگیری از خشونت صدا و عفونتهای دهانی، دهانتان را با آب کاملاً بشویید. آب را قورت ندهید. روزی یکبار قطعه دهانی پلاستیکی و پوشش آن را زیر آب گرم بشویید و پیش از استفاده مجدد خشک کنید. تا این افشانه خشک شود در صورت نیاز از افشانه دیگری استفاده کنید. هفتهای دو بار قطعه دهانی پلاستیکی را با مایع ظرفشویی و آب گرم بشویید و کاملاً آب بکشید و خشک کنید. یک راه ساده برای تخمین مقدار داروی باقیمانده در کپسول محتوی دارو این است که کپسول را در یک ظرف آب بگذاریم و ببینیم چقدرش در آب فرو میرود . اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. نوبتهای باقیمانده در آن روز را با فواصل مساوی مصرف کنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف بکلومتازون را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: پلاکهای سفید نرم در دهان یا گلو ، درد دهان یا گلو هنگام خوردن و آشامیدن، افزایش خسخس سینه، احساس سفتی و گرفتگی در قفسه سینه، یا مشکل در تنفس.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف بکلومتازون، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به کورتیکواستروییدها، سایر داروها، غذاها، نگهدارندهها، و رنگهای خوراکی.
مصرف داروهای دیگر به ویژه کورتیکواستروییدها.
سابقه یا ابتلا به سل یا پوکی استخوان.
توصیه هنگام مصرف
بهطور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. گاهی افشانه را همراه خود ببرید تا پزشک چگونگی استفاده شما را از آن ببیند.
در صورتی که یک دستگاه اندازهگیری حداکثر جریان هوای تنفسی در خانه دارید، مقادیر اندازهگیری شده را در یک دفترچه ثبت کنید.
اگر دچار استرس غیرمعمول مثل جراحی، آسیب بدنی، یا عفونت هستید، علایم آسمتان بهبود نداشته است، علایمتان بدتر شده است، یا علایمی از عفونت دهانی یا حلقی دارید با پزشکتان مشورت کنید.
در صورتی که افشانه شما قابل پر کردن مجدد است، پس از اتمام دارو آن را دور نیاندازید.
حتی اگر برای یک حمله آسمی داروهایی دیگر مصرف میکنید، استفاده از بکلومتازون را ادامه دهید، مگر آنکه پزشکتان دستور دیگری داده باشد.
پیش از انجام جراحی، کارهای دندانپزشکی، یا واکسیناسیون سایر پزشکان را از اینکه بکلومتازون مصرف میکنید مطلع سازید.
اگر تا به حال به آبله مرغان و سرخک مبتلا نشدهاید و واکسن آنها را هم نزدهاید، از تماس نزدیک با افراد مبتلا به این دو بیماری اجتناب کنید. در صورتی که فکر میکنید با این افراد مواجهه داشتهاید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشک همراه داشته باشید که نشان دهد بکلومتازون مصرف میکنید.
توجه داشته باشید که اگر کپسول و افشانه سرد باشند، ممکن است مقدار کامل دارو به شما نرسد.
اگر مقدار معمول دارو به شکل استنشاقی برایتان مؤثر نیست، ممکن است بهطور موقت به کورتیکواسترویید خوراکی نیاز داشته باشید.
افشانه را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نگاه دارید.
نبایدها
نباید از بکلومتازون برای درمان یک حمله آسمی استفاده کنید.
نباید پیش از هماهنگی با پزشکتان آن را قطع کنید.
بوسپیرون برای کاهش علایم اختلالات اضطرابی یا درمان کوتاه مدت اضطراب تجویز میشود. این دارو در مقایسه با سایر داروهای ضد اضطراب خوابآلودگی کمتری ایجاد میکند، ولی یک تا دو هفته طول میکشد تا اثراتش آغاز شود.
چگونگی مصرف
بوسپیرون معمولاً 2 تا 3 نوبت در روز تجویز میشود. بنابراین توجه خاص لازم است تا نوبتهای مصرف دارو فراموش نشود. این دارو را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد. قرصهای آن را در صورت نیاز میتوان خرد کرد. هیچگاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید، مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم داروییتان باز گردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف بوسپیرون را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: گیجی یا افت قوای ذهنی، گلو درد یا تب، ضعف عضلانی، انقباضات غیرارادی، احساس گزگز، درد یا بیحسی در دستها یا پاها، خوابآلودگی شدید، تهوع و استفراغ، انقباض مردمکها.
علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکلساز شوند باید با پزشک در میان گذاشته شوند: سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم ، خشکی دهان، سردرد، تهوع، بیقراری، زنگزدن گوش، بیخوابی، یا رویاهای غیرطبیعی.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف بوسپیرون، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به بوسپیرون.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر، بهویژه الکل، یا دیگر داروهایی که دستگاه اعصاب مرکزی را کند میکنند (آرامبخشها، ضد افسردگیها یا ضد تشنجها)، دیگوکسین ، مهارکنندههای مونوآمیناکسیداز ( فورازولیدون ، پروکاربازین ، یا سلژیلین ).
مصرف داروهای گیاهی یا دیگر داروهای فرعی برای درمان اضطراب، اختلال خواب، یا افسردگی.
.سابقه یا ابتلا به سوءمصرف موادمخدر و یا بیماری کلیوی یا کبدی.
توصیه هنگام مصرف
بهطور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.
تا پیش از مشخص شدن واکنش بدنتان نسبت به این دارو در هنگام رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. این دارو در برخی افراد موج خوابآلودگی و کاهش هوشیاری میشود.
اگر مشکوک به مصرف بیش از حد بودید، تقاضای کمک پزشکی کنید.
اگر دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد بوسپیرون مصرف میکنید.
بوسپیرون را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگه دارید و در این شرایط بوسپیرون فاسد میشود).
بوسپیرون تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید الکل بنوشید.
نباید بدون مشورت با پزشکتان هیچ دارویی برای خواب، اضطراب، یا افسردگی مصرف کنید.
قرصهای 200 میلی گرم ایبوپروفن یک داروی مسکن است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است. اما قرصهای 400 میلی گرم توسط پزشک تجویز میشود. این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط، نظیر سردرد ، دردهای هنگام عادت ماهانه، و حملات نقرس است. به علت خواص التهابی این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید ، و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیبهای حین ورزش (پیچ خوردگیها و رگ به رگ شدنها)، بورسیتها، تاندونیتها (التهاب تاندون)، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است. ایبوپروفن همچنین تب را نیز کاهش میدهد. ایبوپروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است.
چگونگی مصرف
سوسپانسیون ایبوپروفن را با غذا یا داروهای ضداسید معده باید مصرف کرد، پیش از مصرف دارو شیشه آن را به خوبی تکان دهید، قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد. پس از خوردن قرصهای ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک وی 30-15 دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید. اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف میکنید. و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا 2 ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظمتان برگردید. اگر روزانه بیش از دو نوبت ایبوپروفن مصرف میکنید، به مجردیکه نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی یا خواب آلودگی شدید ، درد یا سوزش معده ، تهوع یا استفراغ ، مدفوع سیاه و قیری ، علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب ، دردهای عضلانی، به ویژه اگر درست هنگام یا پیش از بروز بثورات جلدی رخ دهند ، افزایش وزن ، کبودی یا خونریزی غیرطبیعی ، بثورات جلدی ، زخمهای دهانی ، یا تب یا گلو دردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد. بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند. یک پاسخ حساسیتی نادر به ایبوپروفن آنافیلاکسی است، که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی سریع پیشرفت میکند. خسخس سینه یا مشکل در تنفس مصرف ایبوپروفن را قطع کرده با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایبوپروفن، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر ، به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن )، آسپرین، ضدانعقادها (رقیق کنندههای خون، نظیر وارفارین )، آنتیبیوتیکها ( سفالسپورینها)، داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر)، و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس .
مصرف سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی در روز.
ابتلا به سابقه پولیپهای بینی مرتبط با آسپرین ، زخم یا التهاب در دستگاه گوارش ، پرفشاری خون، هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده ، نارسایی مغز استخوان ، زخمهای دهانی ، یا بیماریهای کبدی یا کلیوی.
توصیه هنگام مصرف
برچسب روی دارو را مطالعه کرده از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن) یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد میکنند نباشد.
اگر ایبوپروفن را برای درد یا تب میخورید و درد ظرف 14 روز و تب ظرف 3 روز بهتر نشده یا حتی بدتر شده است با پزشکتان مشورت کنید.
ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید.
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید).
پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی، دیگر پزشکان را از اینکه ایبوپروفن مصرف میکنید مطلع سازید.
ایبوپروفن را دور از دسترس کودکان، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد میشود)
ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید. مگر طبق دستور پزشک. این دارو میتواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود.
نباید مشروبات الکلی بنوشید. زیرا احتمال آسیب به معده بیشتر خواهد شد.
نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی یا در فعالیتهای خطرناک شرکت کنید. این دارو در برخی از افراد موجب گیجی، سرگیجه، یا خواب آلودگی میشود.
اسپری بینی بکلومتازون به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار اختلالات بینی نظیر رینیت فصلی یا رینیت دایمی ، علایم حساسیتی در بینی، یا پولیپهای بینی تجویز میشود. استفاده منظم آن به کاهش التهاب بینی کمک میکند و واکنش مخاط بینی به مواد حساسیتزا (یا محرک) را کاهش میدهد. به این اثرات بکلومتازون علایم خارش، سوزش، عطسه، و آبریزش بینی را کاهش میدهد. بکلومتازون در واقع یک کورتیکواستروئید است.
چگونگی مصرف
بکلومتازون معمولاً 1 یا 2 اسپری با اندازه مشخص 2 تا 4 نوبت در روز مصرف میشود. مهم است که طبق دستور پزشکتان یا دستورالعمل روی برچسب دارو را مصرف کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر در کنار این دارو کورتیکواستروئید خوراکی مصرف نمیکنید، ممکن است اثر این دارو پس از یک هفته آغاز شود و 3 هفته طول بکشد تا به حداکثر برسد. مهم است که نوبتهای مصرف دارو منظم باشد، مثلاً 8 صبح تا 8 شب اگر قرار است دوبار در روز استفاده است و هر 6 ساعت اگر قرار است 4بار در روز استفاده شود. از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه درمانی که با فعالیتهای روزمره شما تداخل نداشته باشد به شما کمک کند. بهتر است دارو هر روز در ساعت معینی مصرف شود. مجاری بینی خود را با فین کردن تمیز کنید. قطعه بینی (نوک اسپری) را داخل بینی قرار داده و به سمت گوشه چشمتان اسپری کنید. اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت قبلی را رها کرده و به برنامه منظم داروییتان باز گردید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر، مصرف بکلومتازون را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید:
ترشحات خونی از بینی یا خون دماغهای بیدلیل، سرفه، سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم، از دست رفتن حس بویایی یا چشایی، تهوع یا استفراغ، آبریزش یا گرفتگی مداوم بینی یا آبریزش از چشمها، درد معده ، پلاکهای سفید در مخاط بینی یا گلو ، چشم درد ، افت تدریجی بینایی ، احساس بوی بد ، یا یک واکنش حساسیتی ( بثورات جلدی، کهیر ، تورم پلکها، صورت یا لبها، تنگی نفس).
علایم مصرف بیش از حد عبارتند از جوش صورت ، چاق شدن صورت ، یا تغییرات دوره ماهانه که حتماً با پزشک در میان گذاشته شوند. علایم دیگر ممکن است مشاهده شوند ولی فقط در صورت مشکلساز شدن نیاز است با پزشک مشورت شود، این علایم عبارتند از سوزش یا خشکی خفیف و موقتی در بینی، عطسه، یا تحریک حلق.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف اسپری بینی بکلومتازون، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به کورتیکواستروئیدها، داروهای دیگر، غذاها، نگهدارندهها، رنگهای خوراکی
مصرف داروهای دیگر بهویژه کورتیکواستروئیدهای خوراکی.
سابقه یا ابتلا به سل، تب خال چشمی ، یا دیگر عفونتهای باکتریایی، قارچی یا ویروسی.
توصیه هنگام مصرف
بهطور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.
اگر در طول 3 هفته درمان هیچ بهبودی نداشتید با پزشکتان مشورت کنید.
پیش از مصرف هر دارویی برای دیگر مشکلات بینی، با پزشکتان مشورت کنید.
اگر داروساز شما میتواند افشانه را پر کند، آن را پس از اتمام دارو دور نیندازید.
پیش از هر عمل جراحی، کارهای دندانپزشکی یا واکسیناسیون ، سایر پزشکان یا افراد گروه پزشکی را از این که افشانه کورتیکواستروئیدی استفاده میکنید، مطلع سازید.
اگر تا به حال آبله مرغان و سرخک مبتلا نشدهاید و واکسن آنها را هم نزدهاید، از تماس نزدیک با افراد مبتلا به این دو بیماری اجتناب کنید. در صورتی که فکر میکنید با این افراد مواجهه داشتهاید با پزشکتان مشورت کنید.
یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد بکلومتازون مصرف میکنید.
اگر مقدار معمول دارو به شکل استنشاقی برایتان مؤثر نیست، ممکن است بهطور موقت به کورتیکواستروئید خوراکی نیاز داشته باشید.
افشانه را دور از دسترس کودکان و دور از گرما نگاه دارید.
نبایدها
نباید پیش از آنکه با پزشکتان مشورت کرده باشید دارو را قطع کنید.